مطلبی که پیش رو دارید را یکی از دوستان گرامی در اختیار من گذارده که با توجه به اهمیت موضوع ، آنرا در این پست منتشر میکنم:

قرار نیست نصیحت کنیم که مزاحم آتشنشانی نشوید؛ با یک حساب سرانگشتی روشن می‌کنیم که تماس شوخی با این مرکز امدادی برای جیبتان خیلی گران تمام می‌شود هزینه‌های سرسام آور بازی با جان مردم :

مواد لازم برای تهیه یک آتش نشان در تهران:

1- شجاعت و علاقه‌مندی به میزان کافی

2 -انسان‌دوستی هرچه بیشتر، بهتر

3 -اورکت و شلوار به ارزش تقریبی 2 میلیون تومان یک دست

4 - دستکش حداقل 80 هزار تومانی یک جفت

5 -زیرکلاهی 40 هزارتومانی یک عدد

6 -پوتین 60 هزار تومانی یک جفت

7 - کلاه 260 هزار تومانی یک عدد

8 - چراغ قوه انفرادی 120 هزار تومانی یک عدد

طرز تهیه: تار شجاعت را به پود انسان‌دوستی گره می‌زنیم و تجهیزات مذکور را که حداقل حدود 2 میلیون و 500 هزار تومان ارزش ریالی دارند به "آقای ایمنی" در شرف تولید اضافه می‌کنیم. برای کسب مهارت‌های لازم و پنجه در پنجه آتش افکندن و قدعلم کردن در مقابل حوادث، به حداقل 6 ماه آموزش مستمر و نفس گیر نیاز است. بعد از همه این خرج و مخارج و آموزش‌ها یک آتش‌نشان در ازای حقوق ماهانه‌ به یکی از مدعی‌العمومان ایمنی شهروندان تبدیل می‌شود و قدم در یکی از 94 ایستگاه فعال در سطح شهر تهران می‌گذارد؛ ایستگاه‌هایی که به جز فضای فیزیکی و مبالغی که صرف خریداری این فضاها شده به تجهیزات بسیار گرانقیمت برای امدادرسانی و خودروهای وارداتی مجهز هستند که قیمت آنها همراه تجهیزات داخلشان به چند میلیارد تومان می‌رسد. اگر حوصله‌تان از این اعداد و ارقام و طرز تهیه آتش نشان سررفته ولی هنوز دستتان نیامده که چرا این مطلب را با تأکید بر قیمت تجهیزات آتش نشانی و هزینه و زمانی که صرف حرفه‌ای شدن یک آتش‌نشان برای ارتقاء ضریب ایمنی در شهر می‌شود آغاز کرده‌ایم، باید عرض شود که بنا به آمار واصله از سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران، از حدود 7 هزار تماس روزانه با ستاد فرماندهی یا همان 125 تنها 2 درصد عملیاتی می‌شوند. این بدان معناست که 98 درصد تماس‌ها یا غیرمرتبطند یا مزاحمت تلفنی. اینطور که بویش می‌آید عده‌ای از شهروندان با سلامتی و ایمنی سایر همشهریان سر شوخی دارند و ایجاد مزاحمت تلفنی برای یکی از بزرگترین و مؤثرترین سازمان‌های امدادی تهران و حتی کشور را به بانجی جامپیگ، شنا، تماشای فیلم و تفریحاتی از این دست ترجیح می‌دهند. قصدمان در این چند خطی که به این مطلب اختصاص یافته، تأکید هزار باره بر این نکات نیست که مثلاً به عقیده روانشناسان، ایجاد مزاحمت تلفنی نوعی راهکار غیراخلاقی است برای تخلیه عقده‌های درونی و احساسات منفی یا اینکه ریشه این ناهنجاری از تربیت نادرست خانوادگی آب می‌خورد یا شماره‌های امدادی مثل 125 برای نجات جان مردم در نظرگرفته شده‌اند نه شوخی و سرگرمی و به خطر انداختن جان آنها و هر ایجاد هر مزاحمت تلفنی برای 125 باعث کاهش توان نیروهای عملیاتی و استهلاک بی دلیل امکانات چند میلیارد تومانی می‌شود و... چرا که یک گوش مزاحمان مراکز امدادی در برابر این واقعیت‌ها در است و گوش دیگرشان دروازه و انگار نه انگار که بیرون کشیدن نیروهای عملیاتی هر ایستگاه به قصد مزاح و تفریح، ممکن است باعث از دست رفتن جان و مال کسانی شود که در همان زمان در محاصره خطری جدی قرار گرفته‌اند و به مهارت و تجهیزات آتش‌نشانانی نیاز دارند که سوار بر خودروهای چند میلیاردی با اضطراب و آژیرکشان در گره کور ترافیک راه باز می‌کنند و در پی "هیچ" روانه هستند. نیت کرده‌ایم به این دسته از افرادکه گوششان بدهکار هیچ نصیحتی نیست، از پیگیری‌های قضایی بابت ایجاد مزاحمت تلفنی برای مراکز امدادی واهمه ندارند و وجدانشان تلنگر نمی‌خورد که جان و مال مردم را فدای سرگرمی‌شان نکنند گوشزد کنیم یک ایستگاه آتش‌نشانی عبارت است از یک بنای مستقر روی تکه‌ای زمین که ارزشش در هیچ جای شهر کمتر از 100 میلیون تومان نیست، حداقل 30آتش‌نشان با کلاه، دستکش، اورکت و... گرانقیمت، حداقل 400 هزار تومان حقوق ماهانه و کلی وقت و هزینه که صرف آموزششان شده در 3 شیفت 24 ساعته و چندین خودرو ویژه با تجهیزات مورد نیاز که چند میلیون تومان می‌ارزند. مزاحمان 125 اگر مخاطب این مطلب هستند بدانند که نباید دلخوش رایگان بودن این تفریحشان باشند که نه تنها اینطور نیست که میلیون‌ها تومان به جیبشان ضرر می‌زنند. قبول ندارید؟! بفرمایید محاسبه کنید. هزینه ساخت، تجهیز و فعال کردن یک ایستگاه را با هزینه تعلیم آتش‌نشانان، تجهیز آنها به لوازم فردی مورد نیاز و حقوق ماهانه‌شان جمع بزنید. به عددی هنگفت رسیدید؟! همه این هزینه‌ها از مالیات‌های مستقیم و غیرمستقیم شهروندانی که ما باشیم و مزاحمان 125 تأمین می‌شود. حالا که دستتان در حساب و کتاب است لطف بفرمایید و بگویید ایجاد هر مزاحمت تلفنی برای آتش‌نشانی،جدا از اینکه جان و سرمایه‌های مادی شهروندان را به خطر می‌اندازد، سلامتی آتش‌نشانان را تهدید می‌کند و نشان از تربیت نادرست خانوادگی و ناهنجاری‌های خفته در روح و روان مزاحم دارد، حداقل چقدر هزینه برمی‌دارد؟ هزینه استارت خوردن یک خودروی یک میلیاردی چند هزار تومان در می‌آید؟ هزینه استهلاک تجهیزاتی که بی‌دلیل از ایستگاه خارج می‌شوند چه؟ هزینه انرژی که این وسط تلف می‌شود چقدر است و...؟ این‌ها هزینه‌های است که از جیب "من نوعی شهروند" و "شمای نوعی شهروندنما" در ازای تماس شیطنت‌آمیز با سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی پرداخت می‌شود و در اصل هدر می‌رود. خودمانیم این هزینه در دراز مدت بیشتر می‌شود یا هزینه تفریح‌های سالم و البته پرخرجی مثل بیلیارد و اتومبیلرانی و سقوط آزاد؟!

by:m.goodarzi