تا به حال در جشن عروسی شرکت کرده اید که شام را به صورت سلف سرویس سرو میکنند؟ دیده اید افراد با کلاس و جنتلمنی که تا پیش از سرو شام ،  آنها را در جرگه با کلاس ترین افرادی که در زندگیتان دیده اید به شمار میاوردید ! اما چه بگویم از این شام لعتنی عروسی که بعضی ها را واقعا از خود بی خود میکند. ناگاه میبینید که همان با کلاس ها با آن لباسهای فاخر و کراواتهای آنچنانی ، چنان به میز غذا حمله میبرند که گویی از قحطی فرار کرده اند ؛ و اگر شما مانند ایشان زرنگ !! نباشید ، یا باید برای شام در منزل تخم مرغ درست کنید یا اگر خوش اقبال باشید ، مقداری از پلو ، آنهم بدون گوشت و ماهیچه و مرغ بریان نصیبتان میشود. توجه داشته باشید که زرنگی در اینجا قطعا به معنی خوردن شام چرب به هر قیمتی است ، دیگر نمیخواهم جزییات این حمله گاز انبری به میز شام را شرح و بسط دهم ، هر چند که خود حکایتی دارد بس عجیب و غریب. اینگونه مردمان زرنگ ، صد البته که در جاهای دیگر نیز فراوان هنر نمایی میکنند که نمونه ای جالب را در اینجا آورده ام . چند شب پیش در بزرگراه همت دچار ترافیک شدیدی شده بودم. از همان راه بندانهایی که آدم را از هر چه ماشین و خیابان است متنفر میکند. در این هنگامه ، از دور صدای ناله یک آمبولانس بود که توجه مرا به خود جلب کرد. به آینه که نگاه کردم دیدم آمبولانسی گرفتار در راه بندان از رانندگان میخواهد که راه را برایش باز کنند. البته کار چندان ساده ای نبود. اما به هر شکل تلاش کردم با انحراف به سمت راست ، مسیر را باز کنم که این هم بیاید و بگذرد ، و خوب دوستان راننده دیگر هم لطف نموده و راه را باز کردند ، آمبولانس آمد و از کنار ما گذشت ، اما اینجا بود که باز این آدم های زرنگ ، که ارزش خودروی برخی از آنها از دهها میلیون تومان نیز فراتر بود اقدام به هنر نمایی کردند.  گویی که از جایی فرار میکردند ، چنان به هدف گرفتن راه پشت آمبولانس به سمت فضای خالی پشت آمبولانس حمله کردند ،که من نا خود آگاه به یاد رم کردن گله گاومیش ها افتادم !! مرادم بی ادبی نیست اما واقعا این کار مصداق دیگری در ذهن من نداشت ! میخواستم از این زرنگها بپرسم که دوستان ! به کجا چنین شتابان !!! به دنبال چه هستید؟!...
حال شما قضاوت کنید؛  آیا این هجوم خردمندانه است ؟ آیا این کار نمیتواند موجب حادثه ای دیگر شود ؟ آیا این حادثه ای که ممکن است رخ دهد ، نمیتواند جان بیماری که داخل آمبولانس است را به خطر بیاندازد؟ اصلا آیا این دوستان حتی به مال خود هم اهمیت نمیدهند؟ مشکل اصلی ما همین جاست. این ما هستیم که گمشده ای بزرگ داریم ، و آن چیزی جز فرهنگ نیست ، ای کاش میشد فرهنگ را از ژاپن وارد کرد....