پیش از این در مورد نبود پیش زمینه های لازم برای ارتقاء فرهنگ ایمنی در جامعه مان مطالبی نگاشته شد. گفته شد که بسیاری از شهروندان گرامی ما با انجام رفتارهای پرخطر ، جان و مال خود و دیگران را دچار تهدید میکنند. اما آنچه بیش از اینها دارای اهمیت است در حقیقت ، نبود قانونی جامع برای جلوگیری از اینگونه ناهنجاریهاست.  بیایید ساختمانی را در نظر بگیریم که برای پایان کار نیاز به مجوز از سازمان آتش نشانی دارد. مالک و یا سازندگان این سازه ها تمام تلاش خود را انجام میدهند تا بتوانند از استانداردهای لازم برای کسب مجوز برای سازه شان برخوردار گردند. فرض محال را هم بر این میگیریم که اینگونه افراد با استانداردترین روشهای موجود و همچنین با استفاده از بهترین لوازم و تجهیزات سعی در بالا بردن ایمنی سازه خود برای کسب مجوز و پروانه ایمنی اقدام میکنند. اما متاسفانه پس از اینکه مجوز لازم صادر گردید و سازه به بهره برداری رسید ، دیگر هیچگونه نظارتی بر نحوه اجرای دستورالعملهای ایمنی در سازه یاد شده وجود نخواهد داشت ، چراکه اصولا یا برنامه ای برای این کار در قانون پیش بینی نشده است و یا حتی در صورت انجام بازدیدهای ایمنی توسط تیمهای کارشناسی آتش نشانی ، صاحبان ساختمانها به دلیل نبود قانونی محکم در این مورد هیچ الزامی برای اجرای برنامه ها و دستورالعملهای آتش نشانان نداشته و بسیار پیش آمده که حتی از انجام بازدید توسط آتش نشانی جلوگیری به عمل می آورند. در حال حاضر ، سیستم های اعلام و اطفاء حریق و فایر باکسها در بسیاری از مجتمع های بزرگ ساختمانی دیگر کارآیی لازم را ندارند. سیستمهایی که برای نجات جان افراد در محیط آتش سوزی در ساختمانهای بلندمرتبه بسیار ضروری هستند. و تنها اماکنی دارای ایمنی قابل قبول هستند که دارای مدیرانی مسئولیت پذیر میباشند. هر چند که آتش نشانان برای ایجاد شناخت از ساختمانهای بلند و تصرفهای پر خطر و میان خطر ، هر روزه بازدیدهای ایمنی را در دستور کار خود قرار میدهند ، اما هیچ الزام قانونی قاطعی برای اجرای دستورالعملهای ایمنی وجود ندارد. چه بسا محلهایی که پس از بازدید توسط آتش نشانان و اعلام نقاط ضعف ایمنی توسط ایشان ، به دلیل بی توجهی مالک یا مالکین آن محل به همان دلایلی دچار آتش سوزی یا حادثه شده اند که پیشتر توسط کارشناسان آتش نشانی به ایشان اعلام گردیده بود. تدوین و تصویب قانون جامع ایمنی و آتش نشانی یکی از لازمه های جامعه امروز ماست. چراکه در صورت انجام اینکار ضریب ایمنی جامعه ما ارتقاء خواهد یافت...